Studia stacjonarne licencjackie zawodowe I stopnia rok akad. 2007

Studia stacjonarne licencjackie zawodowe I stopnia
rok akad. 2007/08
Kierunek: Filologia
Specjalność: Filologia słowiańska
Specjalizacja: Język czeski w biznesie i turystyce
Nazwa przedmiotu:
Gramatyka opisowa języka czeskiego
Rodzaj zajęć:
wykład
Kod przedmiotu:
4
L. godz. / sem.
15 w.
Semestr:
III i IV
Liczba punktów:
2
Prowadzący zajęcia:
dr Ewa Michalska
Katedra Językoznawstwa Ogólnego i Metodologii Badań
Humanistycznych
Koordynator przedmiotu: prof. zw. dr hab. Iwona Nowakowska – Kempna
prof. zw. dr hab. Emil Tokarz
Opis przedmiotu: Wykłady z gramatyki opisowej języka czeskiego, będące kontynuacją
tegoŜ przedmiotu po I roku studiów, mają szczegółowo zapoznać studentów z wybranymi
zagadnieniami z zakresu morfologii języka czeskiego, co stanowi niezbędny element
kompetencji językowej. Studenci poznają równieŜ szczegółową terminologię gramatyczną z
przedmiotowego kręgu problematyki wykładów.
Cele i metody nauczania: Celem nauczania gramatyki opisowej języka czeskiego w
semestrze III i IV jest zapoznanie studentów z wybranymi zagadnieniami z zakresu
morfologii, co przy załoŜeniu przyswojenia określonej części leksykonu, umoŜliwi po II roku
studiów dobre opanowanie znajomości języka na poziomie średnio-zaawansowanym.
Problematyka szczegółowa:
1. Polsko-czeskie związki językowe i ich wpływ na współczesne podobieństwa i róŜnice
w morfologii obu języków.
2. Problematyka polsko-czeskich interferencji międzyjęzykowych (złudna ekwiwalencja
gramatyczna, słowotwórcza i stylistyczna, aproksymaty częściowe i całkowite).
3. Pojęcie kolokacji oraz kombinatoryki wyrazów.
4. Aspekt czasownika w języku czeskim i jego rola w tekstach uŜytkowych.
5. Pojęcie uniwerbizacji i multiwerbizacji w j. czeskim i polskim – analiza kontrastywna.
6. Trudniejsze przykłady koniugacji w języku czeskim.
7. Trudniejsze przykłady odmiany przymiotników czeskich.
8. Trudniejsze przykłady odmiany zaimków czeskich.
9. Przymiotnik dzierŜawczy w języku czeskim.
10. WyraŜenia przyimkowe w języku czeskim.
11. Trudniejsze przykłady odmiany przysłówków czeskich.
12. Rodzaje liczebników w języku czeskim. Czeska terminologia arytmetyczna.
13. Strona bierna w języku czeskim.
14. Imiesłowy w języku czeskim. Częstotliwość występowania imiesłowów we
współczesnych tekstach uŜytkowych w porównaniu z językiem polskim.
15. Zagadnienie negacji leksykalnej w j. czeskim i polskim – analiza kontrastywna.
Literatura, pomoce:
1.
2.
3.
4.
A. Bauer: Český jazyk do kapsy. Olomouc 1992.
J. Bischofová a kol.: Čeština pro středně a více pokročilé. Praha 2004.
M. Čechová a kol.: Čeština – řeč a jazyk. Praha 2000.
W. Gruszczyński, J.Bralczyk (red.): Słownik gramatyki języka polskiego.
Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne S.A. Warszawa 2002.
5. B. Havránek – A. Jedlička: Česká mluvnice. Praha 1981
6. B. Havránek – A. Jedlička: Stručná mluvnice česká. Praha 2002.
7. N. Koušová: Nový souboj s pravopisem. Praha 1997.
8. E. Lotko: Zrádná slova v češtině a polštině. Olomouc 1992.
9. E. Lotko: Synchronní konfrontace češtiny a polštiny (Soubor statí). Olomouc 1997.
10. O. Martincová a kol.: Nová slova v češtině. Slovník neologismů. Praha 1998.
11. A. Nagórko: Zarys gramatyki polskiej. PWN. Warszawa 1997.
12. J. Navrátilová, J. Drechslerová: Stručná česká mluvnice. Olomouc 2001.
13. J. Pavlovská: Znáš pojmy z mluvnice češtiny? Slovníček základních pojmů.
Olomouc 1998.
14. K. Polański (red.): Encyklopedia językoznawstwa ogólnego. Wrocław – Warszawa –
Kraków 1995.
15. V. Styblík, M. Čechová: Stručná mluvnice česká. Mluvnická slohová cvičení.
Praha 2004.
16. H. Wróbel: Gramatyka języka polskiego. Kraków 2001.
Uwagi: Warunkiem uzyskania zaliczenia po sem. III jest uczestnictwo w zajęciach oraz
zaliczenie pisemnych kolokwiów. Warunkiem przystąpienia do egzaminu po IV sem. jest
aktywne uczestnictwo w zajęciach.
Forma zaliczenia:
Rodzaj studiów:
Status przedmiotu:
Zapisy na zajęcia:
zaliczenie po III sem., egzamin po IV sem.
studia stacjonarne
obowiązkowy, (niepotrzebne usunąć)
niewymagane, (niepotrzebne usunąć)